Niech nasza droga będzie wspólna. Niech nasza modlitwa będzie pokorna. Niech nasza miłość będzie potężna. Niech nasza nadzieja będzie większa od wszystkiego, co się tej nadziei może sprzeciwiać.
Jan Paweł II
Żyć Ewangelią na co dzień
ze świętą Teresą
od Dzieciątka Jezus
„Ziarno posiane na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je.” (Mt 13,23)
To rzeczywiście „Boski Żebrak Miłości”, który prosi o gościnę i mówi: „Dziękuję”, prosząc jeszcze o coraz więcej w miarę jak otrzymuje dary. On czuje, że serca, do których się zwraca, rozumieją, iż „najwyższym zaszczytem, jaki Bóg zesłać może duszy, jest nie to, gdy daje jej wiele, ale gdy wielkie stawia jej wymagania”. (Lt I, CLI)
Im lepszej jakości jest gleba, tym większą nadzieję pokłada w niej siewca. Wszystko kim jestem otrzymałem od Ciebie. Ale ukształtowany przez Twoje Słowo, rozumiem, że stale oczekujesz ode mnie coraz więcej. Im więcej wymagasz, tym więcej kochasz i tym więcej miłości się spodziewasz. Słucham Ciebie, Żebraku Miłości.
